Seneca-Shortness-ajk$1.23#
1,45,45,phi,eng,20180614,20180614,4,Lucius Seneca: On the shortness of life 
ama,https://www.amazon.com/kindle-dbs/search/?query=Seneca&storeType=all&deviceType=A2Y8LFC259B97P&node=
eng,https://www.amazon.com/review/R14KYATIM5ONIQ/ref=pe_1098610_137716200_cm_rv_eml_rv0_rv
2,h,It is not that we have a short space of time, but that we waste much of it.
13,h, It takes the whole of life to learn how to live, and — what will perhaps make you wonder more — it takes the whole of life to learn how to die.
15,i,winds that raged from different quarters
17,h,Can anything be sillier than the point of view of certain people — I mean those who boast of their foresight?
21,h,Present time is very brief, so brief, indeed, that to some there seems to be none;
25,w,ostentation.=
33,h,But those who forget the past, neglect the present, and fear for the future have a life that is very brief and troubled; when they have reached the end of it, the poor wretches perceive too late that for such a long while they have been busied in doing nothing.
43,b,201806142254: +44 = 44= 100%
### enrufi
#eng Wisdom and platitudes
I have listened on radio a discussion of two wise men about this book On the shortness of life by an Antique master Seneca.  No point denying the interest and importance of the subject. Not even at the protracted age of mine, 81. And the further it continues, the swifter it goes towards the inexcusable end. In this respect nothing has changed in 2000 years since Seneca. But what was the wisdom of this book?
I marked three sentences as the kernel of Seneca's argumentation and story.
1. It is not that we have a short space of time, but that we waste much of it.
2. Can anything be sillier than the point of view of certain people — I mean those who boast of their foresight?
3. Present time is very brief, so brief, indeed, that to some there seems to be none;
They seem to be very true, but somewhat self-evident and truisms at the same time. Everybody's experience. But perhaps a top philosopher is needed to express and explain them in words.
What else did I learn of this miniature book? Some features of the Roman life 2000 years ago. About the narrowest of the social class being able of considering this kind of wisdom. Some seed of doubt creeps to my mind. Has not any manual worker, not to speak of accompanying slaves, the same thinking organ of brains than their masters? And a piquant detail: already that time Romans used to burn brown their skin on the beach!
There was one grain of wisdom that I did not understand and consider more snobbish truism than a real wisdom.
"It takes the whole of life to learn how to live, and — what will perhaps make you wonder more — it takes the whole of life to learn how to die." Somehow I do not understand the latter part, whole life learning to die. What on earth can it mean? I at least, have not been trying to learn denying.
I cannot deny that I was disappointed, although did not expect too much on the basis of the radio program I had listened. More than three stars I cannot allow?
#rus Мудрость и банальности
Я слушал по радио обсуждение двух мудрецов об этой книге «О непродолжительности жизни» античного мастера Сенеки. Нет смысла отрицать интерес и важность предмета. Даже в затянувшийся мой возраст, 81. И чем дальше, тем быстрее он идет к непростительному концу. В этом отношении ничто не изменилось за 2000 лет со времен Сенеки. Но какова была мудрость этой книги?
Я обозначил три предложения как ядро ​​аргументации и истории Сенеки.
1. Дело не в том, что у нас есть короткий промежуток времени, но мы тратим большую часть этого.
2. Может ли быть чем-то глубже, чем точка зрения некоторых людей - я имею в виду тех, кто похвастается их предусмотрительностью?
3. Нынешнее время очень кратковременное, настолько краткое, что для некоторых, похоже, нет никого;
Они кажутся очень верными, но несколько самоочевидными и трюизмами одновременно. Опыт каждого. Но, возможно, главный философ должен выразить и объяснить их словами.
Что еще я узнал об этой миниатюрной книге? Некоторые особенности римской жизни 2000 лет назад. О самом узком социальном классе, способном рассматривать эту мудрость. Меня озарит какой-то семя сомнения. Не имеет ли какой-либо рабочий, не говоря о сопутствующих рабах, тот же мозговой мозг, что и их хозяева? И пикантная деталь: уже в то время римляне сжигали коричневую кожу на пляже!
Было одно зерно мудрости, которое я не понимал и считал более снобистским трюизмом, чем реальной мудростью.
«Вся жизнь должна учиться, как жить, и - что, возможно, заставило бы вас задуматься больше - всю жизнь нужно учиться, чтобы умереть». Каким-то образом я не понимаю последнюю часть, всю жизнь учатся умирать. Что это может означать? Я, по крайней мере, не пытался научиться умирать.
Я не могу отрицать, что я был разочарован, хотя и не ожидал слишком много на основе радиопрограммы, которую я слушал. Больше трех звезд я не могу позволить?
#fin Viisautta ja latteuksia
Olen kuunnellut radiossa kahden viisaan miehen keskustelun tästä kirjasta. Elämän lyhyhyydestä on kirjoittanut  antiikin mestari Seneca. Ei ole kiistäminen aiheen kiinnostusta ja merkitystä. Ei edes minun korkeassa iässä 81. Ja mitä pitemmälle se jatkuu, sitä nopeammin se menee kohti väistämätöntä loppuaan. Tältä osin mitään ei ole muuttunut 2000 vuodessa Senecan jälkeen. Mutta mitä olikaan tämän kirjan viisaus?
Merkitsin kolme lausetta Senecan argumentaation ja tarinan ytimestä.
1. Ei ole tärkeää se, että meillä on lyhyt aika, vaan että tuhlaamme sitä.
2. Voiko jotain olla typerämpää kuin joidenkin ihmisten näkökulma - tarkoitan niitä, jotka ylpeilevät ennakointikyvyllään?
3. Nykyinen aika on hyvin lyhyt, niin lyhyt, todellakin, että joillekin se ei näytä olevan mitään;
Ne näyttävät olevan hyvinkin totta, mutta hieman itsestäänselviä truismeja samanaikaisesti. Jokaisen kokemuksia. Mutta ehkä korkean tason filosofi tarvitaan ilmaisemaan ja selittämään ne sanoin.
Mitä muuta opin tästä miniatyyri-kirjasta? Joitakin roomalaisen elämän piirteitä 2000 vuotta sitten. Tietoja sen sosiaalisluokan kapeudesta, joka on voinut harkita tällaista viisautta. Jotkut epäilyksen siemenet hiipivät mieleeni. Eikö ole mitään käsityöläisiä, puhumattakaan seuralaisorjista, joilla oli sama ajatteluelin eli aivot kuin heidän isännillään? Ja pikantti yksityiskohta: jo tuona aikana roomalaiset poltivat nahkaansa ruskeaksi rannalla!
Oli yksi viisauden jyvä, jota en ymmärrä ja pidän enemmän snobistisena truismina kuin todellisena viisautena.
"Vie koko elämän oppia elämään ja - mitä saatetaan ehkä ihmetellä vielä enemmän - vie koko elämän oppia kuolemaan." Jotenkin en ymmärrä jälkimmäistä osaa, "koko elämän oppiminen kuolemaan". Mitä ihmettä tämä voi tarkoittaa? En ainakaan minä ole yrittänyt oppia kuolemaan.
En voi kieltää, että olin pettynyt, vaikka en odottanutkaan liikoja kuuntelemani radio-ohjelman perusteella. Yli kolme tähteä en voi antaa?
@@@
*** End